Galaxystar
Favoured Frenzy
മനുഷ്യബന്ധങ്ങൾ എപ്പോഴും സ്നേഹത്തിന്റെയും വിശ്വാസത്തിന്റെയും നൂലിഴകളിൽ തന്നെയാണ് നിൽക്കുന്നത്.
സ്നേഹത്തിന്റെ മൃദുലതയെ പോലെ തന്നെ, വിശ്വാസത്തിന്റെ കരുത്തും അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്. ഒരാൾ നമ്മളെ മനപ്പൂർവ്വം ഒഴിവാക്കുകയോ, അകറ്റി നിർത്തുകയോ ചെയ്യുന്നുണ്ടെങ്കിൽ, ആ ബന്ധത്തിൽ ഒരു വിള്ളൽ ഉടലെടുക്കുന്നു.
പലപ്പോഴും നമ്മൾ പിന്നോട്ടു പോയി, “അവനെ /അവളെ വേണ്ട” എന്ന് മനസ്സിൽ ഉറപ്പിക്കേണ്ടി വരും. എന്നാൽ അതൊരു കോപമോ ക്ഷോഭമോ മാത്രമല്ല, മറിച്ച് ഹൃദയത്തിനു വലിയൊരു ഭാരം ചുമക്കുന്ന വേദനയാണ്. കാരണം, ഒരിക്കൽ “സ്വന്തം” എന്ന് കരുതിയ ആളിൽ നിന്നുള്ള അനാസ്ഥയാണ് അത്.
പിന്നീട് കാലം മാറി, വീണ്ടും അതേ ബന്ധത്തിലേക്കു തിരിഞ്ഞു നോക്കാമെങ്കിലും, പഴയ ചൂടും നിറവും തിരിച്ചു കിട്ടുകയില്ല. വിശ്വാസം എന്നത് ഒരിക്കൽ പൊട്ടിപ്പോയാൽ, കണ്ണാടി പോലെ തന്നെയാണ് – വീണ്ടും ചേർത്താലും വിള്ളലുകൾ മറയ്ക്കാനാവില്ല. പുറത്തേക്ക് ബന്ധം തുടരുന്ന പോലെ തോന്നാമെങ്കിലും, അകത്തളത്തിൽ ഒരു ശൂന്യത എന്നും തുടരും.
ജീവിതം നമ്മെ പഠിപ്പിക്കുന്ന വലിയ സത്യം ഇതുതന്നെയാണ്:
ബന്ധങ്ങളെ നിലനിർത്തുന്നത് വാക്കുകൾ കൊണ്ടല്ല, വിശ്വാസം കൊണ്ടാണ്. ഒരിക്കൽ അത് നഷ്ടപ്പെട്ടാൽ, പുറത്തേക്കു സുന്ദരമായി തോന്നാമെങ്കിലും, ഉള്ളിൽ നിശബ്ദമായൊരു ശൂന്യത മാത്രം ശേഷിക്കും.
അതുകൊണ്ടുതന്നെ, നമ്മളെ വേണ്ടെന്ന് വയ്ക്കുന്നവരുടെ പിന്നാലെ വീണ്ടും വീണ്ടും പോകേണ്ടതില്ല. നമ്മെ വിലമതിക്കുന്നവരും, പിടിച്ചു നിർത്താൻ തയ്യാറുള്ളവരുമായ ആളുകളുടെ സാന്നിധ്യത്തിലാണ് യഥാർത്ഥ ബന്ധങ്ങൾ വളരുന്നത്.
സ്നേഹം എന്നത് ബന്ധത്തിന്റെ ഹൃദയം ആണെങ്കിൽ,
വിശ്വാസം അതിന്റെ ശ്വാസമാണ്.
ശ്വാസം നഷ്ടപ്പെട്ടാൽ ഹൃദയം നിലനിൽക്കില്ലല്ലോ,,
സ്നേഹത്തിന്റെ മൃദുലതയെ പോലെ തന്നെ, വിശ്വാസത്തിന്റെ കരുത്തും അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്. ഒരാൾ നമ്മളെ മനപ്പൂർവ്വം ഒഴിവാക്കുകയോ, അകറ്റി നിർത്തുകയോ ചെയ്യുന്നുണ്ടെങ്കിൽ, ആ ബന്ധത്തിൽ ഒരു വിള്ളൽ ഉടലെടുക്കുന്നു.
പലപ്പോഴും നമ്മൾ പിന്നോട്ടു പോയി, “അവനെ /അവളെ വേണ്ട” എന്ന് മനസ്സിൽ ഉറപ്പിക്കേണ്ടി വരും. എന്നാൽ അതൊരു കോപമോ ക്ഷോഭമോ മാത്രമല്ല, മറിച്ച് ഹൃദയത്തിനു വലിയൊരു ഭാരം ചുമക്കുന്ന വേദനയാണ്. കാരണം, ഒരിക്കൽ “സ്വന്തം” എന്ന് കരുതിയ ആളിൽ നിന്നുള്ള അനാസ്ഥയാണ് അത്.
പിന്നീട് കാലം മാറി, വീണ്ടും അതേ ബന്ധത്തിലേക്കു തിരിഞ്ഞു നോക്കാമെങ്കിലും, പഴയ ചൂടും നിറവും തിരിച്ചു കിട്ടുകയില്ല. വിശ്വാസം എന്നത് ഒരിക്കൽ പൊട്ടിപ്പോയാൽ, കണ്ണാടി പോലെ തന്നെയാണ് – വീണ്ടും ചേർത്താലും വിള്ളലുകൾ മറയ്ക്കാനാവില്ല. പുറത്തേക്ക് ബന്ധം തുടരുന്ന പോലെ തോന്നാമെങ്കിലും, അകത്തളത്തിൽ ഒരു ശൂന്യത എന്നും തുടരും.
ജീവിതം നമ്മെ പഠിപ്പിക്കുന്ന വലിയ സത്യം ഇതുതന്നെയാണ്:
ബന്ധങ്ങളെ നിലനിർത്തുന്നത് വാക്കുകൾ കൊണ്ടല്ല, വിശ്വാസം കൊണ്ടാണ്. ഒരിക്കൽ അത് നഷ്ടപ്പെട്ടാൽ, പുറത്തേക്കു സുന്ദരമായി തോന്നാമെങ്കിലും, ഉള്ളിൽ നിശബ്ദമായൊരു ശൂന്യത മാത്രം ശേഷിക്കും.
അതുകൊണ്ടുതന്നെ, നമ്മളെ വേണ്ടെന്ന് വയ്ക്കുന്നവരുടെ പിന്നാലെ വീണ്ടും വീണ്ടും പോകേണ്ടതില്ല. നമ്മെ വിലമതിക്കുന്നവരും, പിടിച്ചു നിർത്താൻ തയ്യാറുള്ളവരുമായ ആളുകളുടെ സാന്നിധ്യത്തിലാണ് യഥാർത്ഥ ബന്ധങ്ങൾ വളരുന്നത്.
സ്നേഹം എന്നത് ബന്ധത്തിന്റെ ഹൃദയം ആണെങ്കിൽ,
വിശ്വാസം അതിന്റെ ശ്വാസമാണ്.
ശ്വാസം നഷ്ടപ്പെട്ടാൽ ഹൃദയം നിലനിൽക്കില്ലല്ലോ,,
