.
ഓരോ മഴയും എനിക്ക് നീയാണ്, പ്രിയേ... എൻ്റെ മനസ്സിലേക്ക് ഒരു നേർത്ത ചാറ്റൽ പോലെയാണ് നീ കടന്നുവന്നത്, ഒരു മഴയുടെ ആരംഭം പോലെ. പതിയെ പതിയെ എൻ്റെ ഉള്ളിൽ പെയ്തുതുടങ്ങി നീ. ഒരു ഇളംതെന്നൽ പോലെ എൻ്റെ ഹൃദയത്തെ തലോടി, എൻ്റെ ഓരോ നിമിഷത്തിലും നിൻ്റെ സാമീപ്യം നിറച്ചു. ആദ്യമായി കണ്ട നാളിലെ പുഞ്ചിരി ഒരു നേർത്ത കുളിരായി എന്നിൽ പെയ്തിറങ്ങി. പിന്നീട്, നമ്മുടെ പ്രണയം ഒരു പേമാരി പോലെ ആർത്തലച്ചു. നീ എൻ്റെ ലോകം തന്നെയായി. ഒരുമിച്ചുള്ള കളിതമാശകൾ, പങ്കുവെച്ച സ്വപ്‌നങ്ങൾ, മൗനം പോലും സംഗീതമായ നിമിഷങ്ങൾ – ഓരോ തുള്ളി മഴയും പോലെ അവ എൻ്റെയുള്ളിൽ നിറഞ്ഞു. ഇടയ്ക്ക് ശാന്തമായി, ചിലപ്പോൾ തീവ്രമായി, ഓരോ നിമിഷവും നീ എന്നിൽ പെയ്തിറങ്ങുന്ന മനോഹരമായൊരു സംഗീതമായി മാറി.
എൻ്റെ ജീവിതത്തിൻ്റെ ഇരുണ്ട ആകാശത്തിൽ, മഴവില്ലിനാൽ നീ നിറങ്ങൾ ചാർത്തി. ഓരോ വർണ്ണവും നമ്മുടെ പ്രണയത്തിൻ്റെ ഓരോ ഭാവങ്ങളായിരുന്നു – ആനന്ദം, വാത്സല്യം, പ്രതീക്ഷ... അങ്ങനെ എൻ്റെ ലോകം വർണ്ണാഭമാക്കി നീ. എന്നാൽ, ഓർക്കാപ്പുറത്ത് ഒരു മഴ തോർന്നുപോകുന്നതുപോലെ, നീ എന്നെ പിരിഞ്ഞുപോയപ്പോൾ എൻ്റെ ലോകം നിശ്ശബ്ദമായി. എങ്കിലും, നീ എന്നിൽ നിന്ന് മാഞ്ഞുപോയില്ല, ഓർമ്മകളായി നീ എന്നിൽ വീണ്ടും പെയ്തിറങ്ങാൻ തുടങ്ങി.
ഇന്നും ഞാൻ ആ ഓർമ്മപ്പെയ്ത്തിൽ നനഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു. ആ മഴയ്ക്ക് ഒരു പ്രത്യേക തണുപ്പുണ്ട്, ഒരു നേർത്ത നോവുണ്ട്, എന്നെന്നും എൻ്റെയുള്ളിൽ മായാതെ നിൽക്കുന്ന നിൻ്റെ പ്രണയത്തിൻ്റെ നനവുണ്ട്. നീ എന്നിൽ തോരാതെ പെയ്ത ഒരു മഴയാണ്, എൻ്റെ ജീവിതത്തിൽ എക്കാലവും കുളിർമ്മ നൽകുന്ന ഓർമ്മകളുടെ മഴ.
.
ഓരോ മഴയും എനിക്ക് നീയാണ്, പ്രിയേ... എൻ്റെ മനസ്സിലേക്ക് ഒരു നേർത്ത ചാറ്റൽ പോലെയാണ് നീ കടന്നുവന്നത്, ഒരു മഴയുടെ ആരംഭം പോലെ. പതിയെ പതിയെ എൻ്റെ ഉള്ളിൽ പെയ്തുതുടങ്ങി നീ. ഒരു ഇളംതെന്നൽ പോലെ എൻ്റെ ഹൃദയത്തെ തലോടി, എൻ്റെ ഓരോ നിമിഷത്തിലും നിൻ്റെ സാമീപ്യം നിറച്ചു. ആദ്യമായി കണ്ട നാളിലെ പുഞ്ചിരി ഒരു നേർത്ത കുളിരായി എന്നിൽ പെയ്തിറങ്ങി. പിന്നീട്, നമ്മുടെ പ്രണയം ഒരു പേമാരി പോലെ ആർത്തലച്ചു. നീ എൻ്റെ ലോകം തന്നെയായി. ഒരുമിച്ചുള്ള കളിതമാശകൾ, പങ്കുവെച്ച സ്വപ്‌നങ്ങൾ, മൗനം പോലും സംഗീതമായ നിമിഷങ്ങൾ – ഓരോ തുള്ളി മഴയും പോലെ അവ എൻ്റെയുള്ളിൽ നിറഞ്ഞു. ഇടയ്ക്ക് ശാന്തമായി, ചിലപ്പോൾ തീവ്രമായി, ഓരോ നിമിഷവും നീ എന്നിൽ പെയ്തിറങ്ങുന്ന മനോഹരമായൊരു സംഗീതമായി മാറി.
എൻ്റെ ജീവിതത്തിൻ്റെ ഇരുണ്ട ആകാശത്തിൽ, മഴവില്ലിനാൽ നീ നിറങ്ങൾ ചാർത്തി. ഓരോ വർണ്ണവും നമ്മുടെ പ്രണയത്തിൻ്റെ ഓരോ ഭാവങ്ങളായിരുന്നു – ആനന്ദം, വാത്സല്യം, പ്രതീക്ഷ... അങ്ങനെ എൻ്റെ ലോകം വർണ്ണാഭമാക്കി നീ. എന്നാൽ, ഓർക്കാപ്പുറത്ത് ഒരു മഴ തോർന്നുപോകുന്നതുപോലെ, നീ എന്നെ പിരിഞ്ഞുപോയപ്പോൾ എൻ്റെ ലോകം നിശ്ശബ്ദമായി. എങ്കിലും, നീ എന്നിൽ നിന്ന് മാഞ്ഞുപോയില്ല, ഓർമ്മകളായി നീ എന്നിൽ വീണ്ടും പെയ്തിറങ്ങാൻ തുടങ്ങി.
ഇന്നും ഞാൻ ആ ഓർമ്മപ്പെയ്ത്തിൽ നനഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു. ആ മഴയ്ക്ക് ഒരു പ്രത്യേക തണുപ്പുണ്ട്, ഒരു നേർത്ത നോവുണ്ട്, എന്നെന്നും എൻ്റെയുള്ളിൽ മായാതെ നിൽക്കുന്ന നിൻ്റെ പ്രണയത്തിൻ്റെ നനവുണ്ട്. നീ എന്നിൽ തോരാതെ പെയ്ത ഒരു മഴയാണ്, എൻ്റെ ജീവിതത്തിൽ എക്കാലവും കുളിർമ്മ നൽകുന്ന ഓർമ്മകളുടെ മഴ.
.
