.
ഓരോ പ്രണയത്തിനും അതിൻ്റേതായ ഒരു 'നമ്മളിടം' ഉണ്ട്. ലോകം നമ്മളിലേക്ക് മാത്രമായി, നീയെന്നിലേക്കും ഞാൻ നിന്നിലേക്കും മാത്രം ചുരുങ്ങുന്ന ഒരിടം. അവിടെ സൂര്യനും ചന്ദ്രനും നക്ഷത്രങ്ങളും പോലും നമ്മളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിക്കുന്നുണ്ടാവാം. ആ നിമിഷം, ആ ഇടത്ത് നമ്മൾ മാത്രമേ ഉള്ളൂ – ഞാനും നീയും നമ്മുടെ അനശ്വരമായ പ്രണയവും.
അതൊരുപക്ഷേ, ആദ്യമായി കണ്ടുമുട്ടിയ ചായക്കടയുടെ കോണിലെ മരബെഞ്ചാകാം, ചാറ്റൽമഴ നനഞ്ഞ ഒരു ബസ് സ്റ്റോപ്പാകാം, അല്ലെങ്കിൽ ആരും കാണാതെ കൈകൾ കോർത്ത് നടന്ന ഒഴിഞ്ഞ ഇടവഴിയാകാം. അവയൊന്നും നമുക്ക് വെറുമൊരു കെട്ടിടമോ സ്ഥലമോ അല്ല; മറിച്ച് നമ്മുടെ ഹൃദയങ്ങൾ ആദ്യമായി ഒന്നിച്ച, വാക്കുകൾക്ക് പകരം മൗനം പ്രണയം പറഞ്ഞ, സ്വപ്‌നങ്ങൾ ചിറകുവിരിച്ച ഒരു മാന്ത്രിക ലോകമാണ്. നമ്മളിടം, അവിടെ സമയത്തിന് പ്രസക്തിയില്ല. നിമിഷങ്ങൾ മണിക്കൂറുകളായും മണിക്കൂറുകൾ നിമിഷങ്ങളായും മാറുന്നൊരിടം. അവിടെ മൗനങ്ങൾക്ക് ആയിരം നാവുകളാണ്, ഓരോ നെടുവീർപ്പിനും ഒരു കവിതയുടെ ഭംഗിയാണ്. പ്രണയത്തിൻ്റെ ആദ്യ വിത്തുകൾ പാകിയ മണ്ണാണത്. ഓരോ മരച്ചില്ലയിലും നമ്മുടെ ചിരി തങ്ങിനിൽക്കുന്നുണ്ടാവാം, ഓരോ പൂവിലും നമ്മുടെ പ്രണയത്തിൻ്റെ നിറം പടർന്നിട്ടുണ്ടാവാം.
നമ്മൾ പിരിഞ്ഞുപോയാലും, എത്ര ദൂരെയായിരുന്നാലും, ആ ഓർമ്മകൾ ഒരു പുഴപോലെ നമ്മളിലേക്ക് ഒഴുകിയെത്തും. ഹൃദയത്തിൻ്റെ ഏറ്റവും ആഴത്തിലുള്ള കോണിൽ ആ 'നമ്മളിടം' എന്നും ഒരു പോലെ ഉണ്ടാവും. അവിടെയാണ് നമ്മുടെ പ്രണയം ഒരു നക്ഷത്രത്തെപ്പോലെ എന്നെന്നും തിളങ്ങിനിൽക്കുന്നത്, കാലം മായ്ക്കാത്ത ഒരു ഓർമ്മയായി, ആത്മാവിൻ്റെ ശാശ്വത പ്രണയഗീതിയായി. കാരണം, ചിലയിടങ്ങൾ വെറും സ്ഥലങ്ങളല്ല, അവ നമ്മുടെ പ്രണയത്തിൻ്റെ ജീവിക്കുന്ന സ്മാരകങ്ങളാണ്. അവിടെ നമ്മുടെ ഓർമ്മകൾക്ക് മരണമില്ല, അവിടെ ഞാനും നീയും നമ്മുടെ പ്രണയവും മാത്രം.
.
ഓരോ പ്രണയത്തിനും അതിൻ്റേതായ ഒരു 'നമ്മളിടം' ഉണ്ട്. ലോകം നമ്മളിലേക്ക് മാത്രമായി, നീയെന്നിലേക്കും ഞാൻ നിന്നിലേക്കും മാത്രം ചുരുങ്ങുന്ന ഒരിടം. അവിടെ സൂര്യനും ചന്ദ്രനും നക്ഷത്രങ്ങളും പോലും നമ്മളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിക്കുന്നുണ്ടാവാം. ആ നിമിഷം, ആ ഇടത്ത് നമ്മൾ മാത്രമേ ഉള്ളൂ – ഞാനും നീയും നമ്മുടെ അനശ്വരമായ പ്രണയവും.
അതൊരുപക്ഷേ, ആദ്യമായി കണ്ടുമുട്ടിയ ചായക്കടയുടെ കോണിലെ മരബെഞ്ചാകാം, ചാറ്റൽമഴ നനഞ്ഞ ഒരു ബസ് സ്റ്റോപ്പാകാം, അല്ലെങ്കിൽ ആരും കാണാതെ കൈകൾ കോർത്ത് നടന്ന ഒഴിഞ്ഞ ഇടവഴിയാകാം. അവയൊന്നും നമുക്ക് വെറുമൊരു കെട്ടിടമോ സ്ഥലമോ അല്ല; മറിച്ച് നമ്മുടെ ഹൃദയങ്ങൾ ആദ്യമായി ഒന്നിച്ച, വാക്കുകൾക്ക് പകരം മൗനം പ്രണയം പറഞ്ഞ, സ്വപ്‌നങ്ങൾ ചിറകുവിരിച്ച ഒരു മാന്ത്രിക ലോകമാണ്. നമ്മളിടം, അവിടെ സമയത്തിന് പ്രസക്തിയില്ല. നിമിഷങ്ങൾ മണിക്കൂറുകളായും മണിക്കൂറുകൾ നിമിഷങ്ങളായും മാറുന്നൊരിടം. അവിടെ മൗനങ്ങൾക്ക് ആയിരം നാവുകളാണ്, ഓരോ നെടുവീർപ്പിനും ഒരു കവിതയുടെ ഭംഗിയാണ്. പ്രണയത്തിൻ്റെ ആദ്യ വിത്തുകൾ പാകിയ മണ്ണാണത്. ഓരോ മരച്ചില്ലയിലും നമ്മുടെ ചിരി തങ്ങിനിൽക്കുന്നുണ്ടാവാം, ഓരോ പൂവിലും നമ്മുടെ പ്രണയത്തിൻ്റെ നിറം പടർന്നിട്ടുണ്ടാവാം.
നമ്മൾ പിരിഞ്ഞുപോയാലും, എത്ര ദൂരെയായിരുന്നാലും, ആ ഓർമ്മകൾ ഒരു പുഴപോലെ നമ്മളിലേക്ക് ഒഴുകിയെത്തും. ഹൃദയത്തിൻ്റെ ഏറ്റവും ആഴത്തിലുള്ള കോണിൽ ആ 'നമ്മളിടം' എന്നും ഒരു പോലെ ഉണ്ടാവും. അവിടെയാണ് നമ്മുടെ പ്രണയം ഒരു നക്ഷത്രത്തെപ്പോലെ എന്നെന്നും തിളങ്ങിനിൽക്കുന്നത്, കാലം മായ്ക്കാത്ത ഒരു ഓർമ്മയായി, ആത്മാവിൻ്റെ ശാശ്വത പ്രണയഗീതിയായി. കാരണം, ചിലയിടങ്ങൾ വെറും സ്ഥലങ്ങളല്ല, അവ നമ്മുടെ പ്രണയത്തിൻ്റെ ജീവിക്കുന്ന സ്മാരകങ്ങളാണ്. അവിടെ നമ്മുടെ ഓർമ്മകൾക്ക് മരണമില്ല, അവിടെ ഞാനും നീയും നമ്മുടെ പ്രണയവും മാത്രം.
.
