சோகத்தில் சுகம் ♥️
- Thread starter ɢʀɪᴍᴍᴜʜ
- Start date
வெண்ணிலவே வெண்ணிலவே
வானத்த விட்டுட்டு வா
நெஞ்சுக்குள்ள உள்ளதெல்லாம்
காதுல சொல்லிடவா
இதயம் என்ன புத்தகமா
படித்து விட்டு தந்து விட
காதல் என்ன கட்டிடமா
இடித்து அதை கட்டி விட
பெண்ணே அடி பெண்ணே
உன் உள்ளம் சுகமா
பேசு ஒரு வார்த்தை
நீ கல்லா மரமா
அன்பே உன்கையில்
நான் விரலா நகமா
நகமாய் கலைந்தாயே
இது உனக்கே தகுமா
இன்னொரு ஜென்மத்தில்
பெண்ணே நீ என்னைப்போல்
ஆணாக பிறந்து வருவாய்
உன் போல பெண்ணை
நீ அப்போது நேசித்தால்
என் நெஞ்சின்
வேதனை அறிவாய்
உலகத்தின் முடிவை
எழுதிய அவனே
எனக்கொரு முடிவை
ஏன் இன்னும் சொல்லவில்லை
ஏன் இன்னும் சொல்லவில்லை
அவன் ஊமை இல்லை இல்லை
அன்பே என் கண்ணில்
தினம் கண்ணீர் பயணம்
இன்னும் இது நீண்டால்
கொஞ்சம் தூரம் மரணம்
உன்னால் அடி உன்னால்
என் ஆன்மா உருகும்
உன்னை தினம் தேடி
நுரையீரல் கருகும்
எத்தனை காதலில்
தோல்விகள் உள்ளது
பூமியின் ஆழத்தில் புதைந்து
அத்தனை சோகமும்
வெளியில் வந்தது
என் இரு கண்களில் வழிந்து
உறக்கத்தின் நடுவில்
தலையணைக்கடியில்
கொலுசொலி வருதே
அந்த துன்பம் இன்பமடி
அந்த இன்பம் துன்பமடி
உயிர் தேடும் உந்தன் மடி.
கண்ணீரின் ஈரம் கன்னத்தில் காயாதா
முந்தானை ஓரம் கைக்குட்டை ஆகாதா
உள்ளம் என்ற ஒன்று
உன்னை சேரும் வேளை
தாயின் கைகள் தடுத்தால்
என்ன செய்வேன் ஏழை
உண்மை சொல்லப் போனால்
நானே எனக்கில்லை
அடி பாசக் கூண்டுக்குள்
நான் மாட்டிக் கொண்டேனா
என் வாழ்க்கைக் கோப்பைக்குள்
விசம் ஊற்றிக் கொண்டேனா
யார் தந்த சாபமோ
நீ சொல்லு உயிரே
பூமாலை ஆகாமல் பூக்கள் ரெண்டு வேகுதே
காதலின் தாகத்தில் கண்கள் ஈரம் ஆகுதே
யார் தந்த சாபமோ
நீ சொல்லு உயிரே
Kadhal en kadhal adhu yaengi pogalaamaa
