முலகும் மணக்கும் மல்லிகை கூந்தல் அருகி மலரின் மணம் பரவும் ஓயாது
பாண்டியர் சரிசிலம்பு சொல்லும் பாரம்பரியம் போல
இரவில் புனை ஒரு முகில் அத்தியாயம் போல
மெல்வெளியில் சுரங்க போலச் சுடர்கொண் டிருக்கின்ற பிள்ளை முகம்
வலது நாசியின் முனையில் ஒரு சிறிய நகை
அதை நயனத்தில் பார்க்கும் கண்கள் தேங்கும் தேன் போல
பாசத்தின் பூக்கள் புனைந்த கவிதை உடன்
சிலப்பதிகாரம் சொல்வது போல நீ எனை நோக்கி சிரிக்க
மூக்குத்தி துளிர்க்கும் முத்து தீபம் பரவும் தெய்வீகம்
முத்தமிழ் நாட்டின் மதன சக்கரம் அவளது நாசியில்
புணர்வுகள் இனம் புரியும் கதைகள் கவிதையாய் தொடரும்
அம்மன் விரும்பும் அழகு அதில் பதிய
முத்தும் பொன்னும் ஒளிக்கும் நறுமணம்
முகில் போல மனதில் நீங்கா நிறைவு
அந்த நாணம் அந்த நோட்டு அந்த மணம் அந்த மீறல்
இந்த நாசிப் பதிவு இந்த நாட்டின் பெற்றித் தொன்மை
மௌனமாய் வீசும் மரபின் சிறகுகள் நேர்த்தி இன்பம்
கவிதையின் பொருள்
மல்லிகை கூந்தலின் அருகே பரவி நிற்கும் மணமாய் முலகும் மணம் எப்போதும் உண்டாகும். சரிசிலம்பு மோதிரங்களைப் பாரம்பரியமாகப் பேசி வரும் பாண்டியர்களைப் போல, இந்த காதலும் பாரம்பரியமாகவே அடையாளம் காட்டுகிறது. இரவு நேரத்தில் மேகப் புதையலாக மாறும் அந்த முகம், மெல்வெளியில் ஒளியால் காந்தமாய் மின்னும் குழந்தையின் முகத்தைப் போலே.வலது மூக்கின் முனையில் ஒரு சிறிய நகை இருக்கிறது; அதைப் பார்த்த கண்கள் அதனை தேனாய் கரைந்து காண்கின்றன. பாசத்தின் பூக்கள் பூத்த கவிதைகள் போல், சிலப்பதிகாரம் சொல்லும் மாதிரிப்போல், நீ எனக்கு நோக்கி சிரிக்கிறாய்.மூக்குத்தியில் பலர் காணும் முத்து தீபம் போல தெய்வீகத் தன்மை பரவுகின்றது. தமிழ் நாட்டின் காதல் சக்கரம் அவளது மூக்கில் மின்னுகிறது. புனைந்த காதல் கதைகள் கவிதைகளாய் தொடர்கின்றன. அம்மன் விரும்பும் அழகும், முத்துகளும் பொன்னும் கலந்து அமிழ்ந்து இருக்கும் நறுமணம் இதனுள் இருக்கிறது.முகில்கள் போல மனதில் நீங்காத நிறைவும், அந்த நாணமும், அந்த கண்ணோட்டமும், அந்த மணமும், அந்த மீறலும் இந்த மூக்குத்தியின் அடையாளங்களாக உள்ளன. இ மூக்குத்தி இந்த நாட்டின் பரம்பரையின் அழகான பதிவாகவும் மரபு வீசும் சிறகுகளாகவும் இருக்கும்.
பாண்டியர் சரிசிலம்பு சொல்லும் பாரம்பரியம் போல
இரவில் புனை ஒரு முகில் அத்தியாயம் போல
மெல்வெளியில் சுரங்க போலச் சுடர்கொண் டிருக்கின்ற பிள்ளை முகம்
வலது நாசியின் முனையில் ஒரு சிறிய நகை
அதை நயனத்தில் பார்க்கும் கண்கள் தேங்கும் தேன் போல
பாசத்தின் பூக்கள் புனைந்த கவிதை உடன்
சிலப்பதிகாரம் சொல்வது போல நீ எனை நோக்கி சிரிக்க
மூக்குத்தி துளிர்க்கும் முத்து தீபம் பரவும் தெய்வீகம்
முத்தமிழ் நாட்டின் மதன சக்கரம் அவளது நாசியில்
புணர்வுகள் இனம் புரியும் கதைகள் கவிதையாய் தொடரும்
அம்மன் விரும்பும் அழகு அதில் பதிய
முத்தும் பொன்னும் ஒளிக்கும் நறுமணம்
முகில் போல மனதில் நீங்கா நிறைவு
அந்த நாணம் அந்த நோட்டு அந்த மணம் அந்த மீறல்
இந்த நாசிப் பதிவு இந்த நாட்டின் பெற்றித் தொன்மை
மௌனமாய் வீசும் மரபின் சிறகுகள் நேர்த்தி இன்பம்
கவிதையின் பொருள்
மல்லிகை கூந்தலின் அருகே பரவி நிற்கும் மணமாய் முலகும் மணம் எப்போதும் உண்டாகும். சரிசிலம்பு மோதிரங்களைப் பாரம்பரியமாகப் பேசி வரும் பாண்டியர்களைப் போல, இந்த காதலும் பாரம்பரியமாகவே அடையாளம் காட்டுகிறது. இரவு நேரத்தில் மேகப் புதையலாக மாறும் அந்த முகம், மெல்வெளியில் ஒளியால் காந்தமாய் மின்னும் குழந்தையின் முகத்தைப் போலே.வலது மூக்கின் முனையில் ஒரு சிறிய நகை இருக்கிறது; அதைப் பார்த்த கண்கள் அதனை தேனாய் கரைந்து காண்கின்றன. பாசத்தின் பூக்கள் பூத்த கவிதைகள் போல், சிலப்பதிகாரம் சொல்லும் மாதிரிப்போல், நீ எனக்கு நோக்கி சிரிக்கிறாய்.மூக்குத்தியில் பலர் காணும் முத்து தீபம் போல தெய்வீகத் தன்மை பரவுகின்றது. தமிழ் நாட்டின் காதல் சக்கரம் அவளது மூக்கில் மின்னுகிறது. புனைந்த காதல் கதைகள் கவிதைகளாய் தொடர்கின்றன. அம்மன் விரும்பும் அழகும், முத்துகளும் பொன்னும் கலந்து அமிழ்ந்து இருக்கும் நறுமணம் இதனுள் இருக்கிறது.முகில்கள் போல மனதில் நீங்காத நிறைவும், அந்த நாணமும், அந்த கண்ணோட்டமும், அந்த மணமும், அந்த மீறலும் இந்த மூக்குத்தியின் அடையாளங்களாக உள்ளன. இ மூக்குத்தி இந்த நாட்டின் பரம்பரையின் அழகான பதிவாகவும் மரபு வீசும் சிறகுகளாகவும் இருக்கும்.