ആ നക്ഷത്രം, ചന്ദ്രനോട്, ഓരോ ദിവസവും കുറേശ്ശക്കുറേശ്ശയായി അടുക്കുന്നുണ്ട്. കറുത്ത പൗര്‍ണ്ണമിരാത്രിയില്‍, ദിവ്യജോതിസ്സോടുകൂടിയ അവനെ അവള്‍ കണ്ടു. അന്ധമായി ആരാധിച്ചുപോയി. പിന്നെ ഓരോ ദിവസവും രഹസ്യത്തിന്റെ കാല്‍വയ്പുകളോടെ അവള്‍ അടുത്തടുത്തുവരുന്നു. ഒടുവിൽ അവനോട് വളരെയടുത്ത നാളില്‍, അവള്‍ ആശ്വസിക്കുന്നു. "നാളെ അവന്റെ കൈകളിൽ"
പിറ്റേന്ന് നക്ഷത്രകാമുകി വിശാലമായ ആകാശത്തില്‍ കണ്‍മിഴിക്കുമ്പോള്‍ ചന്ദ്രനില്ല.
പരന്ന ഇരുട്ടിന്റെ കരയില്ലാത്ത കടലിൽ അവളൊറ്റയ്ക്ക് മുഖം പൊത്തിനിന്നു തേങ്ങും. കറുത്തവാവിന്റെ രാത്രിയിൽ ആരും ആ കണ്ണുനീർത്തുള്ളികള്‍ ശ്രദ്ധിച്ചെന്നുവരില്ല.
I will always be happy to see you here
