പ്രിയപ്പെട്ടവർ നമ്മളെ മനസ്സിലാക്കാതെയും വിധിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ വാക്കുകൾ കത്തിപോലെയാണ് എന്നത് മലയാളസാഹിത്യത്തിലും നിത്യജീവിതത്തിലും ആഴത്തിൽ അനുഭവപ്പെടുന്ന യാഥാർത്ഥ്യമാണ്. "എന്റെ സങ്കടം എന്റെ മാത്രം, അത് നിനക്കെങ്ങനെ മനസ്സിലാവും?", "ഞാൻ പറഞ്ഞതിനെക്കാൾ വലുതാണ് നീ കേട്ടത്" തുടങ്ങിയ പ്രയോഗങ്ങൾ, നമ്മൾ പറയുന്നതിനെ അവർ തെറ്റിദ്ധരിക്കുകയോ, സാഹചര്യങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കാതെ വിധിയെഴുതുകയോ ചെയ്യുമ്പോൾ ഉള്ളിൽ ഉണ്ടാകുന്ന ആഴത്തിലുള്ള മുറിവുകളെയാണ് സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. കൂടാതെ, "നിന്റെ കണ്ണിലെല്ലാം ഞാൻ തെറ്റുകാരി മാത്രം" എന്നും "നിനക്കെന്നെ മനസ്സിലായിരുന്നെങ്കിൽ ഈ വിധി പറയില്ലായിരുന്നു" എന്നും പറയുമ്പോൾ, സ്നേഹിക്കുന്നവരുടെ വാക്കുകൾ ഹൃദയത്തിൽ സൃഷ്ടിക്കുന്ന വേദനയുടെ ആഴം വ്യക്തമാക്കുന്നു. ഈ വാക്കുകൾ, ഒറ്റപ്പെടലിന്റെയും തെറ്റിദ്ധരിക്കപ്പെട്ടതിന്റെയും ഭാരം പേറുന്ന, ഒരു കത്തിമുനപോലെ തുളച്ചുകയറുന്ന അനുഭവമാണ് നൽകുന്നത്.