L
lolahrudhyn
Guest
പാലക്കാടിന്റെ കുറുമ്പുള്ള കാറ്റും മഞ്ഞുമൂടിയ പാടങ്ങളും തമ്മിൽ ഒരു കഥ പിറന്നു. ഈ ഗ്രാമത്തിലെ കലാകാരനായ യുവാവ് ലോളൻ കലയുടെ ലോകത്ത് സ്വപ്നം കണ്ടു നടന്നവനായിരുന്നു. സംഗീതത്തിലും എഴുത്തിലും ലോളൻ തന്റെ മനസ്സിന്റെ നിറങ്ങൾ പതിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.
ഗോൾഡ് അവിടെ എത്തിയപ്പോൾ എല്ലാം മാറി. ഗോൾഡ് ഒരു സ്വതന്ത്ര മനസ്സുള്ള പെൺകുട്ടി ആയിരുന്നു. അവൾ ഒരു നാടക ട്രൂപ്പിന്റെ ഭാഗമായിരുന്നു, നഗരത്തിൽ നിന്നാണ് അവളുടെ വരവ്. ആദ്യമായി കാണുമ്പോഴേ, അവളുടെ സ്വാഭാവിക ചിരിയും തിളങ്ങുന്ന കണ്ണുകളും ലോളന്റെ മനസ്സിൽ ഇടം നേടി.
ഒരു തിയറ്റർ വർക്ക്ഷോപ്പിൽ, ലോളനും ഗോൾഡും ആദ്യമായി തമ്മിൽ സംസാരിച്ചു. അവളുടെ ആത്മവിശ്വാസവും അവന്റെ ശാന്തതയും തമ്മിൽ ഒരു പക്വമായ ബന്ധത്തിന്റെ തുടക്കമായി. "നിന്റെ കവിതകളിൽ ഒരുപാട് മനോഹാരിതയുണ്ട്," ഗോൾഡ് പറഞ്ഞു, അവന്റെ കവിതകൾ കേട്ട്.
സൂക്ഷ്മമായി, അവരുടെ ജീവിതം കൂടി അലയാൻ തുടങ്ങി. മങ്ങുന്ന ചാന്ദ്രരാത്രികളിൽ അവൻ അവളെ കവിതകൾ പാടി കേൾപ്പിക്കുമായിരുന്നു. അവളോ, തന്റെ നൃത്തത്തിന്റെയും അഭിനയത്തിന്റെയും കഥകൾ പങ്കുവയ്ക്കും. അവരുടെ പ്രണയം അവരുടെ കലയുടെ ഭാഗമാവുകയും ചെയ്തു.
പക്ഷേ, ജീവിതം എപ്പോഴും നേരുള്ള പാതയിലൂടെ പോവില്ല. ഗോൾഡിന് നഗരത്തിലേക്ക് തിരിച്ച് പോകേണ്ടിയായി. ലോളനെയും കലാപ്രതിഭയെയും അവൾ മറക്കാൻ കഴിയുന്നില്ലായിരുന്നുവെങ്കിലും ഇരുവർക്കുമൊരു സംശയമുണ്ടായിരുന്നു: ദൂരത്തേക്ക് അവർ താങ്ങലുണ്ടാക്കുമോ?
ലോലൻ തന്റെ കവിതകളിലൂടെ അവളുടെ ഓർമ്മകൾ സൂക്ഷിച്ചു, ഗോൾഡ് തന്റെ ഓരോ പ്രകടനത്തിലും ലോളനെ കണ്ടെത്തി. ഒടുവിൽ, അവളുടെ തിയറ്റർ നാടകം ഗ്രാമത്തിൽ അവതരിപ്പിക്കാനായി അവർ തിരികെ വന്നു. നാടകത്തിൽ ഒരു പ്രണയക്കഥയായിരുന്നു. അതിന്റെ അവസാന രംഗത്തിൽ, ഗോൾഡ് ലോളനെ കണ്ടപ്പോൾ, അവളുടെ കഥാപാത്രത്തേക്കാൾ ആകാംക്ഷയേറിയതായിരുന്നു.
നാടകം തീർന്നപ്പോൾ, ഗോൾഡ് ഒരു ശബ്ദത്തിൽ ചോദിച്ചു, "ലോലൻ, ഈ കഥയ്ക്കും കവിതയ്ക്കും പിന്നിൽ നീയല്ലേ?"
ലോലൻ മന്ദഹാസത്തോടെ പറഞ്ഞു, "അതെ, പിന്നെ നിനക്ക് മുന്നിൽ പറയാൻ ധൈര്യം കിട്ടാത്തതൊക്കെ എന്റെ കവിതകളിലൂടെ പറഞ്ഞതാണ്."
അവരുടെ കണ്ണുകളിൽ സ്നേഹവും സന്തോഷവും നിറഞ്ഞിരുന്നു. അപ്രതീക്ഷിതമായ പ്രേക്ഷകരുടെ അശബ്ദ സാക്ഷിയായി, ലോളനും ഗോൾഡും ജീവിതത്തിന്റെ പടവുകൾ ഒരുമിച്ച് തീരുവാൻ തീരുമാനിച്ചു.
ആഗ്രഹങ്ങളും സ്വപ്നങ്ങളും ചിറകുകളായി, അവർ ഒരുമിച്ച് ജീവിതം അഭിമുഖീകരിച്ചു, കലയും പ്രണയവും ഒരുപോലെ ജീവിതത്തിന്റെ സംഗീതമാക്കി.
ഗോൾഡ് അവിടെ എത്തിയപ്പോൾ എല്ലാം മാറി. ഗോൾഡ് ഒരു സ്വതന്ത്ര മനസ്സുള്ള പെൺകുട്ടി ആയിരുന്നു. അവൾ ഒരു നാടക ട്രൂപ്പിന്റെ ഭാഗമായിരുന്നു, നഗരത്തിൽ നിന്നാണ് അവളുടെ വരവ്. ആദ്യമായി കാണുമ്പോഴേ, അവളുടെ സ്വാഭാവിക ചിരിയും തിളങ്ങുന്ന കണ്ണുകളും ലോളന്റെ മനസ്സിൽ ഇടം നേടി.
ഒരു തിയറ്റർ വർക്ക്ഷോപ്പിൽ, ലോളനും ഗോൾഡും ആദ്യമായി തമ്മിൽ സംസാരിച്ചു. അവളുടെ ആത്മവിശ്വാസവും അവന്റെ ശാന്തതയും തമ്മിൽ ഒരു പക്വമായ ബന്ധത്തിന്റെ തുടക്കമായി. "നിന്റെ കവിതകളിൽ ഒരുപാട് മനോഹാരിതയുണ്ട്," ഗോൾഡ് പറഞ്ഞു, അവന്റെ കവിതകൾ കേട്ട്.
സൂക്ഷ്മമായി, അവരുടെ ജീവിതം കൂടി അലയാൻ തുടങ്ങി. മങ്ങുന്ന ചാന്ദ്രരാത്രികളിൽ അവൻ അവളെ കവിതകൾ പാടി കേൾപ്പിക്കുമായിരുന്നു. അവളോ, തന്റെ നൃത്തത്തിന്റെയും അഭിനയത്തിന്റെയും കഥകൾ പങ്കുവയ്ക്കും. അവരുടെ പ്രണയം അവരുടെ കലയുടെ ഭാഗമാവുകയും ചെയ്തു.
പക്ഷേ, ജീവിതം എപ്പോഴും നേരുള്ള പാതയിലൂടെ പോവില്ല. ഗോൾഡിന് നഗരത്തിലേക്ക് തിരിച്ച് പോകേണ്ടിയായി. ലോളനെയും കലാപ്രതിഭയെയും അവൾ മറക്കാൻ കഴിയുന്നില്ലായിരുന്നുവെങ്കിലും ഇരുവർക്കുമൊരു സംശയമുണ്ടായിരുന്നു: ദൂരത്തേക്ക് അവർ താങ്ങലുണ്ടാക്കുമോ?
ലോലൻ തന്റെ കവിതകളിലൂടെ അവളുടെ ഓർമ്മകൾ സൂക്ഷിച്ചു, ഗോൾഡ് തന്റെ ഓരോ പ്രകടനത്തിലും ലോളനെ കണ്ടെത്തി. ഒടുവിൽ, അവളുടെ തിയറ്റർ നാടകം ഗ്രാമത്തിൽ അവതരിപ്പിക്കാനായി അവർ തിരികെ വന്നു. നാടകത്തിൽ ഒരു പ്രണയക്കഥയായിരുന്നു. അതിന്റെ അവസാന രംഗത്തിൽ, ഗോൾഡ് ലോളനെ കണ്ടപ്പോൾ, അവളുടെ കഥാപാത്രത്തേക്കാൾ ആകാംക്ഷയേറിയതായിരുന്നു.
നാടകം തീർന്നപ്പോൾ, ഗോൾഡ് ഒരു ശബ്ദത്തിൽ ചോദിച്ചു, "ലോലൻ, ഈ കഥയ്ക്കും കവിതയ്ക്കും പിന്നിൽ നീയല്ലേ?"
ലോലൻ മന്ദഹാസത്തോടെ പറഞ്ഞു, "അതെ, പിന്നെ നിനക്ക് മുന്നിൽ പറയാൻ ധൈര്യം കിട്ടാത്തതൊക്കെ എന്റെ കവിതകളിലൂടെ പറഞ്ഞതാണ്."
അവരുടെ കണ്ണുകളിൽ സ്നേഹവും സന്തോഷവും നിറഞ്ഞിരുന്നു. അപ്രതീക്ഷിതമായ പ്രേക്ഷകരുടെ അശബ്ദ സാക്ഷിയായി, ലോളനും ഗോൾഡും ജീവിതത്തിന്റെ പടവുകൾ ഒരുമിച്ച് തീരുവാൻ തീരുമാനിച്ചു.
ആഗ്രഹങ്ങളും സ്വപ്നങ്ങളും ചിറകുകളായി, അവർ ഒരുമിച്ച് ജീവിതം അഭിമുഖീകരിച്ചു, കലയും പ്രണയവും ഒരുപോലെ ജീവിതത്തിന്റെ സംഗീതമാക്കി.