മഴപെയ്യുന്ന ഒരു വൈകുന്നേരം. ഗ്രാമത്തിന്റെ അറ്റത്തുള്ള പഴയ പോസ്റ്റ്ഓഫീസ് വാതിൽ അടയ്ക്കാൻ പോവുമ്പോഴാണ്, പഴയ മെയിൽബാഗിന്റെ അടിയിൽ മണ്ണ് പിടിച്ച ഒരു കവർ പോസ്റ്റുമാസ്റ്റർ കണ്ടെത്തിയത്.
കവറിൽ എഴുതിയിരുന്നത് “സരിതയ്ക്കായി”. പക്ഷേ വിലാസമൊന്നുമില്ല. തീയതി പതിനഞ്ച് വർഷം പഴക്കം.
ആശ്ചര്യത്തോടെയും ചെറിയൊരു കൗതുകത്തോടെയും അദ്ദേഹം കത്ത് തുറന്നു. ഉള്ളിൽ, കൈയെഴുത്തിൽ എഴുതിയ ചില വാക്കുകൾ
“സരിത, ഞാൻ തിരിച്ചുവരും. കാത്തിരിക്കൂ. രാജൻ”
ആ രാത്രി, മഴയുടെ ശബ്ദത്തിനിടയിൽ, പോസ്റ്റുമാസ്റ്റർ തന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു കഥ തീർത്തു - രാജൻ തിരിച്ചുവന്നോ? സരിത കാത്തിരുന്നോ?
പക്ഷേ, മറുപടി ആരും അറിഞ്ഞില്ല.
പഴയ പോസ്റ്റ്ഓഫീസ് വീണ്ടും അടച്ചു, കത്ത് വീണ്ടും മെയിൽബാഗിനുള്ളിൽ പോയി… സമയം പോലെ, മറന്നുപോയി.
കവറിൽ എഴുതിയിരുന്നത് “സരിതയ്ക്കായി”. പക്ഷേ വിലാസമൊന്നുമില്ല. തീയതി പതിനഞ്ച് വർഷം പഴക്കം.
ആശ്ചര്യത്തോടെയും ചെറിയൊരു കൗതുകത്തോടെയും അദ്ദേഹം കത്ത് തുറന്നു. ഉള്ളിൽ, കൈയെഴുത്തിൽ എഴുതിയ ചില വാക്കുകൾ
“സരിത, ഞാൻ തിരിച്ചുവരും. കാത്തിരിക്കൂ. രാജൻ”
ആ രാത്രി, മഴയുടെ ശബ്ദത്തിനിടയിൽ, പോസ്റ്റുമാസ്റ്റർ തന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു കഥ തീർത്തു - രാജൻ തിരിച്ചുവന്നോ? സരിത കാത്തിരുന്നോ?
പക്ഷേ, മറുപടി ആരും അറിഞ്ഞില്ല.
പഴയ പോസ്റ്റ്ഓഫീസ് വീണ്ടും അടച്ചു, കത്ത് വീണ്ടും മെയിൽബാഗിനുള്ളിൽ പോയി… സമയം പോലെ, മറന്നുപോയി.