L
lolahrudhyn
Guest
വീടിന്റെ അടുക്കളയിൽ സന്ധ്യയുടെ കൈകൾ തിരക്കിലായിരുന്നു. ചെറുപായർ, മുളകുപൊടി, ഉലുവ, തേങ്ങാപാൽ—എല്ലാം കൃത്യമായ അളവിൽ. ഭക്ഷണം തയ്യാറാക്കുന്നതിലെ ഈ തനതു ശീലത്തിനായിരുന്നു അവളുടെ അമ്മായിയമ്മയെ പ്രത്യേകമാക്കിയിരുന്നത്. "അവളുടെ സാമ്പാർ തിളങ്ങും," വീട്ടിൽ ആരും പറയുമായിരുന്നു.
ഇന്ന്, ഈ സാംബാർ സന്ധ്യയുടെ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും പ്രധാനം. കാരണം, അവളുടെ ഭർത്താവ് രാജുവിന്റെ വക ഇഷ്ടാനിഷ്ടങ്ങൾ ആയിരുന്നു അത്. രാജു ഒരു കാര്യത്തിൽ മാത്രമേ ഉറച്ച നിലപാട് എടുത്തിട്ടുള്ളൂ—അമ്മയുടെ സാമ്പാറിന്റെ രുചി വേണം, അല്ലെങ്കിൽ ഭക്ഷണം തിന്നില്ല.
സന്ധ്യ പഴയ കസേരയിൽ ഇരുന്ന് അമ്മായിയമ്മയുടെ കുറിപ്പുകൾ വായിച്ചു. 'അവന്റെ മനസ്സ് നിറക്കാൻ ഇവിടെയൊരു മുളക് കുഴച്ചേക്കണം' എന്ന് അവൾ ചിന്തിച്ചു. 'എന്തിനോ വേണ്ടി തിളക്കുന്ന ഈ സാമ്പാർ എന്റെ ജീവിതത്തെ തിളക്കമുള്ളതാക്കണമല്ലോ' എന്ന് ശബ്ദമില്ലാതെ സംസാരിച്ച് അവൾ അടുക്കളയിലേക്ക് തിരിച്ചു.
അവസാനം, രുചി നോക്കാൻ രാജു അടുത്തു വന്നപ്പോൾ, സമാധാനമുറ്റിയ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു, "സമ്പൂർണ്ണം!"
അന്ന് സന്ധ്യ മനസ്സിലാക്കി—സാമ്പാർ സൃഷ്ടിയുടെ മറവിൽ അവളുടെ പ്രണയം, പരിശ്രമം, കുടുംബത്തിന്റെ കൂടിച്ചേരലിന്റെ തിളക്കമായിരുന്നു തിളങ്ങിയത്.
ഇന്ന്, ഈ സാംബാർ സന്ധ്യയുടെ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും പ്രധാനം. കാരണം, അവളുടെ ഭർത്താവ് രാജുവിന്റെ വക ഇഷ്ടാനിഷ്ടങ്ങൾ ആയിരുന്നു അത്. രാജു ഒരു കാര്യത്തിൽ മാത്രമേ ഉറച്ച നിലപാട് എടുത്തിട്ടുള്ളൂ—അമ്മയുടെ സാമ്പാറിന്റെ രുചി വേണം, അല്ലെങ്കിൽ ഭക്ഷണം തിന്നില്ല.
സന്ധ്യ പഴയ കസേരയിൽ ഇരുന്ന് അമ്മായിയമ്മയുടെ കുറിപ്പുകൾ വായിച്ചു. 'അവന്റെ മനസ്സ് നിറക്കാൻ ഇവിടെയൊരു മുളക് കുഴച്ചേക്കണം' എന്ന് അവൾ ചിന്തിച്ചു. 'എന്തിനോ വേണ്ടി തിളക്കുന്ന ഈ സാമ്പാർ എന്റെ ജീവിതത്തെ തിളക്കമുള്ളതാക്കണമല്ലോ' എന്ന് ശബ്ദമില്ലാതെ സംസാരിച്ച് അവൾ അടുക്കളയിലേക്ക് തിരിച്ചു.
അവസാനം, രുചി നോക്കാൻ രാജു അടുത്തു വന്നപ്പോൾ, സമാധാനമുറ്റിയ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു, "സമ്പൂർണ്ണം!"
അന്ന് സന്ധ്യ മനസ്സിലാക്കി—സാമ്പാർ സൃഷ്ടിയുടെ മറവിൽ അവളുടെ പ്രണയം, പരിശ്രമം, കുടുംബത്തിന്റെ കൂടിച്ചേരലിന്റെ തിളക്കമായിരുന്നു തിളങ്ങിയത്.
